Compleet
De vlucht viel reuze mee, beginnen er bijna aan te wennen: 8 uur vliegen... We kwamen een half uur eerder aan dan gepland was, maar dat half uurtje voordeel verdween als sneeuw voor de zon toen bleek dat de douanebeambten nog donuts aan het eten waren... Mochten we dus wachten voor we het vliegtuig uit konden. Om 10:30 hebben we de auto opgepikt, een echte Amerikaanse Toyota Corolla (pfff). Rijden viel mee in vergelijking met LA... Hier geen 12-baans snelwegen, maar een beschaafde 8-baans. Omdat we vroeg waren eerst naar Kam Man Marketplace gegaan; Aziatische supermarkt en huishoudspullen.
Tegen tweeen waren we uiteindelijk bij het hotel. Even de spullen gedumpt en toen gaan winkelen/rondlopen. Het hotel zit middenin het centrum, 1 straat achter Newbury Street; de hippe straat van Boston. Zaterdagmiddag, 30 graden, dus druk overal : ) Een van de geinigste winkels is Johnny Cupcakes: een t-shirtwinkel ingericht als bakkerij.
vanaf Newbury Street zijn we richting Chinatown gegaan. Wel veel Chinezen, maar qua winkels stelde het weinig voor...
Daarna nog even naar Macy's en de AT&T winkel (iPhone!) en toen terug richting hotel.
Vandaag hebben de Freedom Trail gelopen: een 3-mijl lange route langs oude bezienswaardigheden in Boston.
De tour begint in Boston Common, het stadspark middenin Boston. Hier staat het 'beroemde' beeld van Robert McCloskey: Make Way for Ducklings...
Verder kom je langs het huis van Paul Revere; een of andere belangrijke man uit de geschiedenis van Boston en Old State House:
De trail eindigt in Charlestown: een oud deel van de stad dat sinds 1874 bij Boston hoort. In Charlestown bevindt zich de Boston Navy Yard, waar de USS Constitution ligt: het oudste nog varende schip ter wereld (1797).
Bovenop een heuvel staat het Bunker Hill Monument...
Vanaf Charlestown zijn we naar Cambridge gelopen. Hier staan de twee universiteiten van Boston: MIT en Harvard. Verder een aardig dooie bende hier, dus zijn we, na 13 kilometer gelopen te hebben met de metro terug naar het hotel gegaan.
Aan het eind van de middag zijn we naar Beacon Hill gegaan. Dit is een van de oudste wijken van Boston.
Op weg erheen kwamen we langs Trinity Church:
Vandaag vroeg vertrokken vanuit Boston (07:30). Een lange dag richting Trenton: 500 kilometer. Eerst naar de K-Mart en de Target gegaan, waar Val een lading freaky lippenbalsems heeft kunnen kopen. Daarna doorgereden naar Salem. Salem staat bekend om de heksenuitdrijvingen van vroeger. Het dorpje wordt in alle boeken geroemd, maar wij vonden er weinig aan :(Dus maar doorgereden naar Kittery, waar een aantal factory outlets te vinden zijn. O.a. een winkel van Tommy Hilfiger waar sommige dingen belachelijk goedkoop zijn: poloshirts voor $16, t-shirts voor $8.In Nederland vragen ze er 4x zoveel voor.... Ratten zijn het.Vanaf Kittery zijn we langs de kustweg gereden, waarbij je onderweg een aantal oude vuurtorens tegenkomt.Eerst naar York met het Nubble lighthouse:
Toen via Ogunquit naar Kennebunkport, waar "Walker's Point", het zomerhuisje van George H. W. Bush staat:
En tot slot naar Cape Elizabeth, waar in Two Lights State Park een vuurtoren staat...
...en vervolgens langs de Portland Headlight uit 1787 komt:
We wilden eigenlijk de hele weg langs de kust afrijden tot aan Trenton, maar omdat het in alle kleine dorpjes erg druk was, bleek dat niet te gaan lukken (TomTom zei dat verwachte aankomsttijd nu al rond 20:15 zou liggen, omrijden via de kust zou nog minimaal een uur extra zijn)...Dus alleen Freeport nog meegepakt. Freeport is een stadje dat vrijwel alleen maar uit Factory Outlets bestaat. Er zitten weinig leuke winkels bij, op 1 na: LL Bean. Dit is het grootste outdoor mailorderbedrijf van Amerika en waarschijnlijk van de wereld. Ooit begonnen met de verkoop van een paar regenbestendige laarzen, nu een jaaromzet van $1.500.000.000! De Flagship Store in Freeport is al vanaf halverwege de jaren vijftig 24/7 geopend!
Vanaf LL Bean in 1 ruk doorgereden naar Trenton. Onderweg een paar stevige hoosbuien gehad, waarbij Amerikanen om de een of andere vage reden allemaal hun auto op de vluchtstrook parkeren. Het maakt ze niet uit wie er achter ze rijdt, al klap je er bovenop, remmen zullen ze: want er komt water uit de lucht :D
Vanochtend om 5 uur gewekt door een laag overvliegend vliegtuig. Gisteravond wel gezien dat er een vliegveldje dichtbij was, maar dat ze zo vroeg zouden vliegen daar :(
Op zich kwam het nog redelijk goed uit omdat we om 08:30 op een whalewatching cruise vanaf Bar Harbor zouden gaan. Dit was een half uurtje rijden en je moest er ruim vantevoren aanwezig zijn, dus om 07:00 uur vertrokken.
We hadden mazzel dat we er op tijd waren, want zo konden we een van de laatste paar stoeltjes op het bovendek bemachtigen. De tour was een Whale & Puffin tour, waarbij je eerst kort langs een broedeiland van puffins komt.
Deze vogeltjes verlaten een paar maanden na de geboorte het eiland, om vervolgens 3-5 jaar lang niet meer aan land te komen!
Na de puffins was het tijd voor het echte werk en we hadden mazzel: er zwommen twee humpback whales rond. Een grote en een iets kleinere. Volgens de tourguide waren ze rond de 13 meter lang.
Verder nog een Molamola: een vage gedrochtige vis die op z'n zijkant rond dobbert...
Tegen 13:00 vertrokken we richting Quebec. Een rit van ongeveer 450 kilometer. Volgens de routeplanner een goede 6 uur rijden. Onderweg kwamen we door Bangor, waar het huis van Stephen King staat. Het huis staat bekend om het mooie smeedijzeren hekwerk: vleermuizen en draken:
Vanaf King's huis nog even naar de nabijgelegen Bett's Bookstore, die haast lijkt te leven van King boeken... Daarna was het tijd voor de laatste twee stops. In Maine zijn nog een handvol "covered bridges". Twee ervan liggen op onze route, de Robyville Bridge en Low's Bridge:
Na Low's Bridge was het nog zo'n tweehonderd kilometer over B-wegen. Veel steile hellingen (10%), dus dat was op zich wel geinig. En ze hielden de spanning erin door om de paar kilometer te waarschuwen voor loslopende "moose" (eland). Maar helaas, niet gezien...
Vanochtend regen :(
Om 9 uur gaan we naar La Citadelle: een fort waarvan de eerste muren rond 1700 zijn geplaatst. Op dit moment huist het 22e regiment van de Canadian Forces erin. Quebec is de enige ommuurde stad in Noord Amerika:
Tijdens de zomermaanden kun je om 10:00 het wisselen van de wacht bijwonen. Het was nog even de vraag of het door zou gaan vanwege de regen (kunnen die berenmutsen niet tegen blijkbaar), maar om 10:00 stipt ging het van start... om er 20 minuten later mee te stoppen wegens een stortbui :D
Het wisselen is op zich wel geinig. Er is een muziekkorps bij en ze hebben de mascotte bij zich: een geit genaamd Baptiste X:
's middags hebben we een rondje langs de bezienswaardigheden in de stad gelopen. Het centrum is erg klein, dus je bent er vrij snel doorheen. Enige nadeel is dat Vieux Quebec op een heuvel ligt, waardoor je veel omhoog moet klimmen...
Iets verderop ligt Maison Chevalier, een huis uit 1752, met erboven Chateau Frontenac, een hotel dat in 1893 geopend is. Het hotel is in 2000 verkocht voor 185 miljoen CA$ (122 miljoen euro):
Het parlementsgebouw uit 1886, met de fontein ervoor:
En de Porte Saint-Louis uit 1871:
Morgen een ritje van 200 kilometer naar Montreal.
Montreal, de op een na grootste stad in Canada en de een na grootste Frans sprekende stad in de westelijke wereld (op Parijs na). Als je de belabberde wegen, wegpiraten en architectuur ziet waan je je op het eerste gezicht in Parijs:
In de binnenstad van Montreal is een ondergronds winkelcentrum ingericht. Met o.a. 32 kilometer aan tunnels en rond de 1600 winkels is dit het grootste ondergrondse complex ter wereld. En winkels vind je niet alleen ondergronds, ook erboven heb je winkelstraten die niet onder doen voor New York:
Bij het Rogers Centre staat Raymond Mason's 'The Illuminated Crowd': een levensgrote groep mensen die staren naar een brand, ideologie of ideaal:
Vanaf de ondergrondse stad zijn we richting Chinatown gegaan. Chinatown Montreal is redelijk groot, met een marktje en een lading winkels:
Vlakbij Chinatown staat de Notre Dame van Montreal. In plaats van bijbelverhalen vertellen de glas-in-lood ramen hier de religieuze geschiedenis van de stad:
Vlakbij het water staat nog een mooi gebouw: Pointe-à-Callière Museum, over de geschiedenis van Montreal:
Vanaf hier wilden we nog een stukje langs het water lopen, maar toen begon het opeens ongenadig te regenen. Gelukkig zijn het vrij korte hoosbuien, dus we konden nog wel redelijk droog bij het hotel komen :)
Morgen naar Ottawa, de hoofdstad van Canada...
Vanochtend voordat we naar Ottawa vertrokken eerst nog langs het Oratoire St. Joseph gegaan. Dit is een Rooms-Katholieke basiliek, waarvan de dome de op een na grootste ter wereld is.
In de basiliek zijn duizenden krukken te vinden van mensen die door "broeder Andre" zijn genezen.
Van de Oratoire was het nog een kleine 200 km naar Ottawa, waar we tegen 12:30 aankwamen. Het hotel was vroeger een appartementencomplex, dus de kamers zijn erg groot. Het hotel ligt in het centrum en het is een klein stukje lopen naar alle bezienswaardigheden, oa. het Supreme Court of Canada, uit 1946:
Met daarvoor de Eternal Flame, aangestoken in 1967 bij de viering van het 100 jarig bestaan van Canada:
Aan het begin van Rideau Street bevinden zich de Rideau Canal Locks: acht sluizen met een totaal verval van 25 meter. Hier begint een 202-kilometer lange route van kanalen en meren die de Ottawa River met Lake Ontario verbindt.
Vandaag naar Toronto... De rit gaat langs het Thousand Islands gebied; een stuk rivier met letterlijk duizend kleine eilandjes erin. Op de meeste eilanden zijn huizen gebouwd. De rivier scheidt Canada van Amerika en dus zijn de eilanden ook verdeeld (75% van Amerika).
Vanaf de Thousand Islands naar de Pacific Mall bij Toronto gereden. Dit is een gigantisch Aziatisch winkelcentrum, waar ook vrijwel alleen maar Aziaten rondlopen.
Na de Pacific Mall nog even bij Japan Town gekeken, waar Valeri een aantal Bento (Japanse lunchbox) artikelen heeft kunnen kopen...Daarna door naar het hotel. We hebben een kamer op de 39e verdieping. Val durft nauwelijks uit het raam te kijken, dus dat wordt nog leuk op de CN Tower :)
De CN Tower is met 553 meter de hoogste toren ter wereld (totdat ze in Dubai klaar zijn met bouwen) en ze hebben er het hoogste uitzichtspunt ter wereld op 447 meter, vergelijkbaar met een gebouw van 147 verdiepingen!
We staan rond 16:15 bij de kassa en krijgen te horen dat het zo'n anderhalf uur duurt om boven te komen. Daarna mag je boven nog een keer een uur in de rij staan om naar de "echte" top te gaan.
Boven, in de "Sky Pod" sta je op 447 meter, Val vindt het allemaal maar niks, ik vind het schitterend.
Na boven een rondje te hebben gelopen gaan we met de lift naar beneden naar de "Glass Floor" op 342 meter.
Als we naar buiten gaan zijn er net een paar gestoorde skaters bezig. Na eerst een keer hard op zijn bek gegaan te zijn, lukt het 'm over een meterhoge handrail te grinden... Aangezien het ondertussen 19:45 was (drie uur bezig geweest met die toren) zijn we op zoek gegaan naar eten. We dachten dat dat bij het Eaton Centre wel zou lukken, maar blijkbaar gaan de winkels hier op zaterdag om 20:00 dicht, en het bijbehorende foodcourt dus ook. Gelukkig was de Mc nog open :D
Na het eten nog even bij de CN Tower gaan kijken. 's avonds verlichten ze de toren met 1330 LED-stroken. De toren is 5 uur per avond verlicht.
Op de tweede dag in Toronto gaan we naar een van de drie eilanden: Center Island (de andere twee zijn Hanlan's Point en Ward's Island). De eilanden liggen op 2 kilometer voor de kust. Een tochtje met de ferry duurt 10 minuten.
Op het eiland zelf is niet veel te zien: er is een groot park en je hebt er uitzicht op de stad. Verder schijnt er een hardloopwedstrijd te zijn vandaag. Een of andere half-uitgeslapen vrouw dacht dat we daaraan meededen :(
Op het eiland lopen een paar vage zwarte eekhoorns rond:
Na een half uurtje te hebben rondgewandeld zijn we teruggegaan naar Toronto. Eerst nog een keer bij de CN Tower en Rogers Centre langs, om bij de Blue Jays Team Shop te kijken.Op weg ernaartoe kom je langs het Air Canada Centre, waar de Raptors en Maple Leafs spelen:
Vanaf hier nog mooi uitzicht op de CN Tower, met het uitzichtsplatform:
En de Skypod:
Als je eronder staat zie je goed hoe belachelijk hoog de toren is. Verschil met bv. het Empire State Building is dat deze helemaal vrij staat:
Vanuit de Team Shop van de Jays kan je op het veld kijken, waar ze al bezig zijn met de voorbereidingen voor de wedstrijd van vandaag:
Na de Jays richting Chinatown Toronto gelopen. Hierbij doorkruis je een aarig deel van de stad, hippiebomen:
Chinese winkels:
Daarna terug naar de hotelkamer. We bleken een wasmachine en droger op de kamer te hebben, dus maar even wat zooi wassen ;)
Vanavond gaan we naar een Cirque Du Soleil show. De tent is vanaf de hotelkamer te zien...
Het hotel heeft een complimentary carservice, dus die hebben we maar geboekt voor een ritje naar Cirque. Bleek het een klassieke Amerikaanse slee te zijn:
De Cirque show was in een grote blauw/gele tent. We zaten op rij 15, maar je kon alles vanaf daar prima zien. Ze werden nogal nerveus van camera's, dus alleen een foto van de buitenkant:
We zijn rond 11:00 in Niagara Falls. De kamer is nog niet klaar, maar we kunnen evt. upgraden naar een kamer met king bed (ipv twee queens). Dat "upgraden" is onzin, aangezien we al de "beste" kamer hadden uitgezocht bij het boeken, maar we doen het toch maar omdat je anders tot 16:00 moet wachten op je kamer. De kamer is op de 27e verdieping en ziekelijk groot: zitkamer, badkamer met tweepersoonsjacuzzi en slaapkamer met uitzicht op beide watervallen!
Om bij de watervallen te komen moet je met een trammetje naar beneden. We besluiten om maar meteen op de Maid Of The Mist Tour te gaan, omdat het nu nog droog is. Op weg ernaartoe loop je langs het water en zie je de bootjes al op en neer varen.
Er zijn drie watervallen: de American Falls, Bridalveil Falls (rechterstukje van de American Falls) en de Canadian Falls (of Horseshoe Falls). De American Falls zijn 253 meter breed 34 meter hoog . De Canadian Falls zijn 671 meter breed en 53 meter hoog. Het water stort zich met 32 km/uur en 155 miljoen liter per minuut naar beneden!
Op de foto hier zie je ons hotel rechtsboven: de Embassy Suites. Na ladingen reviews te hebben gelezen hadden we deze geboekt omdat je hier het mooiste uitzicht op de Falls hebt.
Op de boot staan we aan de rechterkant, dus de kant die de waterval indraait. Ze noemen het "mist" en je verwacht kleine dauwdruppels, maar het is gewoon een fuckin stortbui als je eenmaal bij de waterval bent!
Wel een van de coolste dingen die we ooit gedaan hebben.
Na de boottocht zijn we naar de Table Rock gelopen, hier sta je naast de bovenkant van de waterval. Op weg terug nog eens goed gekeken hoe ver die boten naar de waterval toegaan:
Bovenaan is het uitzicht erg mooi en het geraas van de watervallen goed hoorbaar. Dat hoor je trouwens ook non-stop in het hotel...
Al sinds 1860 worden de Falls verlicht. Tegenwoordig staan er 21 xenonlampen met een doorsnede van 76 centimeter. Elke lamp heeft de lichtopbrengst van 250 miljoen kaarsen.
Morgen de langste rit van de vakantie voor de boeg: 650 kilometer, naar Gettysburg. Maar als die erop zit hebben we daarna alleen nog maar paar korte ritten (100-200km).
Pfffffffffffff, hele dag aan het rijden geweest, van Niagara Falls naar Gettysburg: 650 kilometer. 08:10 reden we weg, om 18:45 waren we bij het hotel.
Onderweg zijn we via Hershey gereden, een stadje dat praktisch gebouwd lijkt om de Hersheys chocoladefabrieken heen. Het ruikt overal naar cacao.
We wilden de fabriek bezoeken, maar de ingang bleek onvindbaar: 1 weg, met aan beide kanten een bord dat het aan die weg lag, maar nergens te vinden :D
Dus toen maar naar de Hershey Outlets gegaan om nog wat in te slaan. En vervolgens door naar het hotel...
Morgen kijken of we nog een Battlefield Tour kunnen doen op de slagvelden om de stad heen. Daarna door naar Washington DC waar we 3 nachten zullen blijven.
Vanochtend op een Battlefield Tour geweest in Gettysburg.
De tour vertrok om 09:30 en duurde twee uur. Op zich is het wel leuk om de geschiedenis van Gettysburg en de burgeroorlog te horen, maar twee uur was wel wat lang: aan het eind lagen we allebei te pitten in de bus... Gettysburg hangt aan elkaar van oude gebouwen en herdenktekens. De hoofdstraat zit vol met musea.
Tijdens de tour beschrijven ze de 3 dagen van de oorlog. Het schijnt dat het slagveld zich vanaf Gettysburg 30 mijl in elke richting uitstrekte.
Er waren 50.000 gewonden en/of doden, waarvan er nu nog steeds zo'n 800-1200 rondom Gettysburg onder de grond liggen. Een paar weken terug kwam er tijdens een flashflood weer een lading overblijfselen tevoorschijn :D
De kanonnen die ze gebruikten konden 2-5 kilometer ver schieten, kogels verlieten het kanon met de snelheid van het geluid.
Na de tour weer eens getankt. Een gallon kost hier $2,699. 1 gallon is 3,78 liter. Je betaalt dus $0,71 per liter, oftewel €0,54!!!
Vanaf Gettysburg zijn we richting Washington DC gegaan. Omdat het nog vroeg was eerst nog langs Potomac Mills gegaan: wederom een Factory Outlet, maar dit keer ook met een Nike outlet. Allebei voor weinig een paar schoenen gehaald. Val nog twee Tommy truien, samen voor 23(!) euro. Je blijft je verbazen over de prijzen van kleding hier vergeleken met de prijzen in Nederland. Tot nu toe lijkt het erop dat ze er in NL 100-300% bovenop drukken...
Nog maar weer een keer bij AT&T met die iPhone aan het klooien geweest, clicketyclick voor cocktailinfo:
Na de outlet richting het hotel gegaan, was ff zoeken maar uiteindelijk wel gevonden. Hotel zat vol met zakenmannetjes en bij het inchecken vroegen ze dan ook om een businesscard.
Uhm: sportschoenen, uitgelubberd t-shirt en een oude rugzak, wat denk je zelf :D
Het hotel ligt op 500 meter van het witte huis, dus daar zijn we 's avonds nog even heen gesjokt. Voor het witte huis 'woont' een vrouw te demonstreren: Concepcion Picciotto staat er al sinds 1981 voor de deur!
Ze hebben er non-stop de Secret Service voor de deur staan en er lopen gewapende mannen op het dak:
Waarschijnlijk om dit soort aso's in de gaten te houden:
Het witte huis is "in het echt" trouwens erg klein! Als je het op TV ziet lijkt het altijd gigantisch groot op een enorm grasveld, maar dat valt in het echt dus tegen. Het is verder wel een mooi gebouw, maar klein...
Rondom het witte huis stikt het van de grote oude gebouwen, zoals The Treasury Department:
En de bank of America, waar een zwerver 5 minuten lang op de pinautomaat aan het rammen was. Waarschijnlijk zo dronken dat hij dacht dat het een gokautomaat was ofzo:
Morgen gaan we, als het weer een beetje meezit, fietsen huren om langs de bekende monumenten hier te gaan (stuk of 10), en bij Arlington Cemetary te kijken, waar o.a. JFK ligt...
Vandaag redelijk op tijd de deur uit gegaan, omdat we naar het Capitol gebouw willen. Je mag er gratis in, maar kaartjes worden vanaf 09:00 uitgegeven op een first come, first serve basis. We komen er een paar minuten voor 9 aan en toen stond er uiteraard al een dikke rij. We mogen mee mee de tour van 10:30, dus nog even tijd om een beetje om het gebouw heen te lopen en wat foto's te maken... In het Capitol zit de Amerikaanse Senaat (twee senatoren per staat) en het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden (vertegenwoordiging naar grootte van staat), tezamen het Congres genoemd:
Het gebouw werd gebouwd tussen 1793 en 1811 en staat aan de zijkant van de National Mall. De Mall is een park in downtown Washington met aan alle kanten musea en herdenkingstekens. Op onderstaande foto zie je het Washington Monument (169 meter hoog!). Dit staat op 1,8 kilometer van het Capitol.
Het Capitol wordt uiteraard weer aardig bewaakt, hier een dude met een shotgun:
We moesten ons om 10:25 melden, maar stonden er al wat eerder te wachten, tot om 10:05 opeens het alarm afging: bleek dat er een ontruimingsoefening aan de gang was en iedereen het terrein moest verlaten. Gelukkig waren ze rond half elf klaar, zodat de tour wel gewoon door ging.
Het midden van het Capitool bestaat uit een indrukwekkende koepel met een diameter van ca. 30 meter. Op de schilderijen staan onder meer de presidenten Abraham Lincoln en Ulysses S. Grant. De gietijzeren koepel is pas in 1863 voltooid en verving een veel kleinere, houten koepel uit 1812.
Op het plafond staat een schilderij 'The Apotheosis of Washington' uit 1865, met daarop onder andere George Washington met naast hem twee godinnen: Victory en Liberty:
Net onder de koepel bevindt zich de 'frieze' die de Amerikaanse geschiedenis voorstelt. Het is zo geschilderd dat het van onderaf gezien gebeeldhouwd marmer lijkt:
Een paar kamers verder kom je in de National Statuary Hall. Hier staan de beelden die door de verschillende staten zijn aangeboden. Elke staat mag twee standbeelden leveren. De enige eisen zijn dat de afgebeelde persoon overleden moet zijn en dat het beeld uit brons of marmer is gemaakt:
Een goed half uur later was de tour afgelopen en werd je door een klein deurtje naar buiten gelaten...
Vanaf het Capitol hebben we een stukje langs de National Mall gelopen. Omdat het tegen 12-en loopt besluiten we morgen te gaan fietsen langs de memorials en vandaag naar het Smithsonian National Air and Space Museum te gaan. Het museum is begonnen in 1876, met een paar Chinese vliegers. Nu is het het druksbezochte museum ter wereld! En dat is ook wel te verklaren want ze hebben er erg mooie dingen staan!
Na het eten nog steeds een beetje ziek van dat gejank over "geen foto's van het Pentagon". Ik bedoel: huur dan een standaard kantoorpandje en vertel niemand erover, maar ga niet stoer lopen doen met je top-secret vijfhoek om vervolgens een fotoverbod in te stellen :D
Vandaag de gedenktekens afgefietst. We waren om 09:15 bij Bike The Sites, waar we een cruiser hebben gehuurd. Het zou vandaag redelijk mooi weer worden zeiden ze. 's ochtends was het al rond de 25 graden.De fietsverhuur zat naast The Old Post Office en ze hadden er een erg coole brievenbus staan:
Als eerste zijn we naar het Supreme Court, uit 1932, gefietst. Het hele gebouw is gemaakt van marmer:
Vlak ernaast ligt de Library of Congress:
De Library of Congress heeft meer dan 128.000.000 items in bezit, die op meer dan 800 kilometer plank staan. Per dag worden er 20.000 nieuwe items aangeboden, waaruit de staf er uiteindelijk 10.000 toelaat!In de bibliotheek hebben ze een paar bijzondere items. Zo zijn er twee bijbels uit omstreeks 1450: de Mainz en de Gutenberg bijbel. De ene is handgeschreven, terwijl de andere geprint is. Hier mocht je helaas geen foto's van maken. Wel van de Main Hall:
Vanaf de Library of Congrees zijn we langs het Smithsonian "Castle" gefietst. Dit was het eerste gebouw van de Smithsonian Museums en stamt uit 1855. Tegenwoordig zitten hierin alle administratieve afdelingen van het Smithsonian:
Een paar honder meter verder staat het Washington Monument. Met 169 meter hoog is het een van de hoogste metselwerken ter wereld. Het was 'af' in 1884 en werd gemaakt voor George Washington. In zijn tijd was het het hoogste gebouw ter wereld, tot de Eiffeltoren in 1889 de titel overnam:
Bij het Washington Monument staat ook het WWII Memorial, ter herinnering aan alle gevallen Amerikanen uit de tweede wereldoorlog. Het werd in 2004 geopend.
Bij het monument hoort een Freedom Wall, met 4048 sterren erop, die elk staan voor ongeveer 100 slachtoffers van de tweede wereldoorlog:
Vanaf WWII een klein stukje gefietst naar het Vietnam Veterans Memorial. Hier komen ongeveer 3 miljoen bezoekers per jaar. De gedenkmuur gemaakt van zwart graniet en is 75 meter lang en 3 meter hoog. Er staan 58.256 namen op de muur, van soldaten die zijn overleden of MIA:
Het lincoln Memorial ligt aan het eind van The Mall. Het gebouw lijkt op een Griekse tempel. Het is geopend in 1922.
Het gebouw is gemaakt van marmer, net als het 6 meter hoge beeld van Lincoln:
Martin Luther King hield vanaf hier zijn beroemde "I Have a Dream Speach":
Het Korean War Veterans Memorial vond ik een van de mooiste om te zien. Het monument is in een driehoek opgezet. In de driehoek staan 19 roestvrijstalen beelden van ongeveer 2.20m hoog, die een squad op patrouille voorstellen.
Vanaf hier zijn we de brug naar Arlington overgefietst, waar de Arlington Cemetary ligt. Het werd ondertussen steeds warmer, later zagen we op het nieuws dat het tussen de 38 en 41 graden was! Op de begraafplaats liggen meer dan 300.000 mensen begraven, waaronder soldaten uit elke Amerikaanse oorlog.
De meest bekende graven zijn die van John en Jackie Kennedy, waarbij een Eternal Flame brandt. De vlam is aangestoken op verzoek van Jackie Kennedy:
Robert Kennedy is hier ook begraven, zijn graf wordt gemarkeerd door een simpel kruis:
Een ander bekend graf is de Tomb Of The Unknowns. Dit graf is ter negedachtenis aan alle onbekende gevallen soldaten van Amerika. Op het graf staat de tekst:
HERE RESTS IN
Vanaf hier zijn we terug naar Washington gefietst, voor de laatste twee memorials. Eerst het Franklin Roosevelt Memorial. Dit gedenkteken staat niet alleen voor Roosevelt, maar ook vor het tijdperk waarvoor hij staat. Het monument is gigantisch groot en bestaat uit verschillende delen, met watervallen en beelden. Op een ervan is Roosevelt te zien met zijn hond naast zich:
Verderop, aan het Tidal Basin staat het Jefferson Memorial uit 1943. Ook dit gedenkteken is van marmer gemaakt.
Binnenin staat een 6 meter hoog, 10.000 kilo zwaar bronzen standbeeld van Jefferson, dat er 4 jaar na de opening is geplaatst:
Ondertussen is het rond half vijf en zijn we dood. 20 kilometer gefietst, grote stukken bergop, en dat met 38-41 graden en hoge luchtvochtigheid....
Maar we hebben wel alles gezien wat we wilden zien ;)
Vandaag vertrokken uit Washington. Een ritje van 180km naar Gordonville. Gordonville ligt in Lancaster County, wat bekend staat om zijn inwoners: de Amish, ook bekend als de Pennsylvania Dutch. "Dutch" klopt niet helemaal, omdat ze van Duitser afstammen en niet van Nederlanders. Maar ja, die Amerikanen denken ook 9 van de 10 keer dat wij Duitsers zijn :D
Die ene die dat niet dacht kwamen we trouwens vandaag tegen, die dacht dat we Russisch spraken... Toen ik zei dat we uit Nederland kwamen wist ie het wel: "Amsterdam, a friend of mine went there a few years ago, he said that you can buy hash there, it that really true? Man, I gotta go there one day"...
's ochtends eerst een beetje door Amish County gecrossed, beetje van die koetsen achterna jagen:
Amish gebruiken geen auto's en geen electriciteit. Ze gaan niet in militaire dienst, trekken geen uitkeringen, sluiten geen verzekeringen af en nemen geen enkele vorm van steun van de overheid aan. Eigenwijs volkje dus...
De meesten spreken thuis en in de kerk een Duits dialect, maar op school leren ze wel Engels. De oldschool Amish hebben geen kerken, maar houden diensten bij elkaar thuis.
Ook wel cool om ze te zien grasmaaien. Ze hebben er wel een grasmaaier, maar laten hem voortbewegen door een stel paarden:
Langs de weg staan verschillende standjes met fruit en zelgemaakte producten. De meesten verkopen quilts en vogelhuisjes:
's middags nog wezen kijken bij een "originele" Pretzelfabriek. Tenminste, dat was de bedoeling. De fabriek bleek een toeristenwinkel waar weinig origineels aan was. OK, het was wel vrij origineel dat de eigenaresse compleet over de zeik ging toen ik een paar foto's maakte. Dus bekijk onderstaande foto's goed, misschien dat er ergens een bedrijfsgeheim te ontdekken valt :(
Het enige dat ik kon vinden was de kinky naam van de fabriek:
Na de hartverwarmende Pretzelfabriekervaring zijn we maar naar de Bed & Breakfast gegaan. Speciaal uitgekozen om een beetje in die ouderwetse stijl te blijven :D
Geen TV op de kamer, maar wel internet... en tsjirpende krekels...
Zo, zware nacht gehad tussen de Amish. Een horde krekels, een bed met een kuil in het midden en een kamer zonder gordijnen, gecombineerd met een paar buitenlampen en een overlooplicht zorgen ervoor dat je om het uur wakker wordt en denkt dat het ondertussen 8 uur is.
Gebroken werden we om 06:15 wakker en toen moesten we wachten op het ontbijt van 08:30. Dat bleek in de eetkamer, met alle gasten bij elkaar (stuk of 10).
Op zich wel geinig om te horen waar de rest vandaan kwam en wat ze hadden meegemaakt, maar op een gegeven moment hadden we dat ook wel gehad... Hele gebeuren duurde tot een uur of 10.
Daarna richting de King of Prussia Mall gegaan. Dit is de grootste mall van de VS en samen met het naastgelegen complex het grootste winkelcomplex ter wereld. Er zitten meer dan 400 winkels en restaurants.
Omdat we al in meerdere steden zijn geweest is de lol van het winkelen er ondertussen wel vanaf. Val wilde alleen nog even kijken bij een Koreaanse supermarkt in Upper Darby. Dat bleek ook tegen te vallen, dus toen doorgereden naar het hotel...Omdat Upper Darby ten westen van Philly ligt kwamen we via de ghetto de stad binnen rijden (wisten we niet vantevoren)... Straat na straat met afgeragde auto's, verpauperde huizen en een teringbende op straat. Welkom in Philadelphia :D
Het hotel ligt weer middenin het centrum, da's wel handig: valet parking, dus ook geen geklooi met de auto... Omdat we nog brak zijn van gisteren vandaag niet zoveel gepland. We zijn naar het "Love Park" (JFK Plaza) gegaan, een van de bekendste plekken van Philadelphia, waar een standbeeld van Robert Indiana staat...
Daarna doorgelopen langs het Franklin Institute, waar de King Tut tentoonstelling is. Hier wilden we eerst misschien heen gaan, maar hoewel ze overal adverteren met Tut's gouden doodsmasker blijken ze die niet te hebben...
Tot slot nog bij het Philadelphia Museum of Art gekeken. De trappen van dit gebouw zijn bekend uit de Rocky films. Vlakbij het gebouw staat het standbeeld van Rocky.
Vanaf het museum kon je voor $1 met de Phlash-trolley terug naar het centrum... Mooi een beetje gaan chillen op de hotelkamer, morgen maar eens verder kijken wat er te zien is hier...
Vanochtend een stuk van de Mural Walk gelopen. We begonnen bij City Hall, waar een grote wasknijper op de hoek staat. De knijper is 15 meter hoog en gemaakt door Claes Oldenburg.
Het aantal murals langs de route viel een beetje tegen, we hebben er een stuk of 5 gezien, terwijl er rond de 2700 in Philadelphia zijn.
Ongenadig sneue gasten trouwens daar: je mag er binnen geen foto's maken, da's nog te begrijpen, maar dat ze dan geen plek hebben om je jas en tas af te geven is weer typisch sneue Amerikaanse 'hou de mensen bang voor de enge terroristen' tactiek. Wat een eikels....Dus alleen maar even in de winkel gekeken, weinig bijzonders...
Vlakbij de US Mint nog langs het Betsy Ross House gelopen. Betsy Ross heeft de eerste Amerikaanse vlag gemaakt, met sterren voor de staten van Amerika erin.
En de Second Bank of The United States, uit 1816.
Daarna naar de Liberty Bell, waar Amerikanen erg trots op zijn. Ook hier weer alle tassen laten controleren, want tsja, als je mensen op 1 plaats bang maakt, moet je ze natuurlijk overal bang houden. Ziek worden we ervan, dat eeuwige gecontroleer :(
De Liberty Bell is een stuk kleiner dan je hem zou verwachten. Op de foto's lijkt het een 2-3 meter hoge klok, maar in het echt blijkt het een simpel ding van ongeveer 90 centimeter hoog te zijn...Viel een beetje tegen dus...
De barst zit er trouwens al in vanaf de eerste keer dat ze de klok hebben laten luiden. Een goed staaltje vakwerk dus!
Na de Bell nog even wezen kijken in The Gallery: een mall in het centrum. Hier gingen we bij de Mc eten. Blijkbaar was dit ook de vaste hangout van verslaafd en zwervend Philadelphia, want we zaten letterlijk tussen de junks te eten... Niet zo handig...
Vandaag naar Atlantic City. Zo'n beetje het Vegas van de oostkust. Het was zo'n anderhalf uur rijden, dus om niet al te vroeg bij het hotel aan te komen zijn we via Wildwood gereden. Wildwood is een vakantiestadje aan de oostkust. Ze hebben 5436 inwoners, maar in de zomermaanden verblijven er rond de 250.000. Vanaf Wildwood zijn we richting Atlantic City gegaan. We zitten in het Sheraton Hotel naast de Atlantic City Outlet.
Eerst even buiten rondgekeken en toen maar een beetje in het zwembad gehangen om uit te rusten.'s avonds zijn we naar de Boardwalk gelopen. De boardwalk is 6.63 kilometer lang, 20 meter breed en stamt uit 1870.
Aan de Boardwalk vind je de grote casino's van Atlantic City: Trump's Taj Mahal, Bally's, Caesars Atlantic City...
En natuurlijk ladingen souvenirwinkels. Hier verkopen ze ook leguananen en kleine krabbetjes als huisdieren. Naja, "verkopen": ze hebben ze in de winkel staan ter vermaak van het publiek.
Verder is er eigenlijk niet veel te beleven hier. Leuk om een keer gezien te hebben, maar niet echt spectaculair. Morgen naar New York. Waarschijnlijk rond een uur of twee bij het hotel, waar we dan twee nachten blijven. Vrijdag vliegen we pas rond 22:00 terug, dus we hebben 3 dagen in NYC. De weersvoorspelling is perfect: 3 dagen zon, rond de 28-30 graden. Wat dat betreft hebben we de hele vakantie eigenlijk wel mazzel gehad: in het begin regende het een paar keer, maar steeds toen we in de auto zaten. De enige keer dat we er 'last' van hadden was tijdens een stortbui aan het eind van de dag in Montreal en tijdens de wisseling van de wacht in Quebec... Al met al geen reden tot klagen dus :D
Vandaag de laatste dag zelf rijden. Nog 200 kilometer naar New York. Onderweg nog even gestopt bij Jersey Gardens factory outlet, omdat we pas 's middags kunnen inchecken bij Hotel Pennsylvania... De outlet is vlakbij het vliegveld, dus we hebben meteen erna de auto ingeleverd. Vanaf Newark zijn we met de taxi naar het hotel gegaan, waar we rond 13:30 aankwamen. Gelukkig konden we meteen een kamer krijgen, wel erg klein weer, maar ja, je moest eerst al een uur in de rij staan bij de balie om ueberhaupt geholpen te worden, dus maar niet meer over lopen klagen...
Meteen maar even de stad ingegaan natuurlijk, via 42nd Street, en 6th Ave naar Central Park gelopen...
Hier kwamen we opeens hetzelfde "Love" standbeeld tegen als in Philadelphia, alleen dan 2-3x zo groot:
Verderop de bekende Trump Tower:
Daarna naar de glazen Apple Store op 5th Ave gelopen om een iPhone op te pikken.
's middags hebben we een extra koffer voor de terugreis gekocht en zijn we bij de Container Store op Lexington Avenue geweest... Daarna terug naar het hotel. 's avonds nog even naar Times Square gegaan.
Morgen richting Chinatown....
Vandaag de metro naar South Ferry genomen. Je stapt dan uit bij Battery Park, vanaf waar de ferry naar Staten Island en het vrijheidsbeeld gaan.
Vanaf Battery Park via Broadway en Wall Street naar Century 21 en Ground Zero gelopen. Bij Ground Zero waren de foto's die er in februari nog wel stonden allemaal verdwenen. Ze hadden nu nieuwe borden staan: Think Back, Move Forward, It's Time:
Op zich inderdaad wel goed om na 6 jaar weer eens een keer met de toekomst bezig te gaan : )
Uiteraard ook nog even in Chinatown rondgelopen, waar je nu letterlijk om de paar meter een lading exotische tassennamen kreeg toegefluisterd.
Daarna zijn we verder Broadway afgelopen naar Washington Square Park, waar we bij Gray Papaya een "recession special" hebben gegeten: 2 hotdogs en een cola voor $3.50 :D
Na Washington Square Park de laatste paar km over Broadway gesjokt en toen bij het hotel uitrusten (14:00)...
Alweer de laatste dag. 3 weken zijn nog redelijk snel voorbij gegaan. Uiteindelijk hebben we ongeveer 3500km gereden, 200km gelopen en 20km gefietst :D
Dus echt uitrusten was er niet bij...
Vandaag nog een paar dingen kunnen doen, omdat we pas om 17:00 werden opgehaald om naar het vliegveld te gaan. 's ochtends 5th Avenue afgelopen en bij verschillende winkels gekeken: American Girl, Nike Town, Disney, Katagiri:
Toen met de kabelbaan naar Roosevelt Island gegaan. Dit rit duurt 3,5 minuut en je hebt er niks aan, maar het is wel cool om in Manhattan op een kabelbaan te zitten (Zwitserse import) en het uitzicht is mooi:
Na de tram teruggelopen via Central Park en 7th Avenue. Nog 1x kijken bij Times Square en toen maar naar het hotel om te wachten op de shuttle naar JFK. De bus kwam te laat aan en de rit erheen duurde ook langer dan verwacht. Uiteindelijk gingen we om 17:20 weg en kwamen we net na 19:00 aan op JFK. Daar mochten we vrolijk anderhalf uur in de rij staan voor de security, waarna we vrijwel meteen door konden naar het vliegtuig. Omdat het Labor Day Weekend was in de VS stonden we in de file voor de startbaan, waardoor we 2 uur vertraging opliepen, maar uiteindelijk konden we dan toch vertrekken. Anderhalf uur later dan verwacht landden we op Schiphol.
Zaterdag 11 augustus - The Charlesmark TA:2 weather.com
Dag 01: Vliegreis Schiphol (08.10) - Boston (10:05)
Freedom Trail
Zondag 12 augustus - The Charlesmark TA:6 weather.com
Dag 02: Boston
Old Town Trolley Tour
Maandag 13 augustus - Open Hearth Inn Cottage 2 TA:1 weather.com
Dag 03: Autoreis Boston - Trenton (430 kilometer)
Freeport Outlet, Kittery Outlet, Whale Watching Tour
Dinsdag 14 augustus - Le Manoir D Auteuil TA:6 weather.com
Dag 04: Autoreis Trenton - Quebec City (430 kilometer)
Woensdag 15 augustus - Le Manoir D Auteuil TA:6 weather.com
Dag 05: Quebec City
Donderdag 16 augustus - Le Square Phillips TA:1 weather.com
Dag 06: Autoreis Quebec City - Montreal (258 kilometer)
Vrijdag 17 augustus - Albert At The Bay TA:1 weather.com
Dag 07: Autoreis Montreal - Ottawa (198 kilometer)
Zaterdag 18 augustus - The Suites At 1 King TA:7 weather.com
Dag 08: Autoreis Ottawa - Toronto (452 kilometer)
Zondag 19 augustus - The Suites At 1 King TA:7 weather.com
Dag 09: Toronto
CN Tower
Maandag 20 augustus - Embassy Suites - Fallsview TA:3 weather.com
Dag 10: Autoreis Toronto - Niagara Falls (132 kilometer)
Skylon Tower, Maid of The Mist Tour
Dinsdag 21 augustus - Courtyard Gettysburg TA:5 weather.com
Dag 11: Niagara Falls - Gettysburg (580 kilometer)
Gettysburg Village Outlet, Battle of Gettysburg
Woensdag 22 augustus - Sofitel Lafayette Square TA:6 weather.com
Dag 12: Gettysburg - Washington (130 kilometer)
Donderdag 23 augustus - Sofitel Lafayette Square TA:6 weather.com
Dag 13: Washington
Capitol Building, White House
Vrijdag 24 augustus - Sofitel Lafayette Square TA:1 weather.com
Dag 14: Washington
Zaterdag 25 augustus - Osceola Mill House TA:N/A weather.com
Dag 15: Autoreis Washington - Lancaster (187 kilometer)
Amish County
Zondag 26 augustus - Sofitel Philadelphia TA:1 weather.com
Dag 16: Autoreis Lancaster - Philadelphia (94 kilometer)
Maandag 27 augustus - Sofitel Philadelphia TA:1 weather.com
Dag 17: Philadelphia
Liberty Bell
Dinsdag 28 augustus - Sheraton Atlantic City TA:1 weather.com
Dag 18: Autoreis Philadelphia - Atlantic City (100 kilometer)
Wildwood, Absecon Lighthouse, Atlantic City Outlets
Woensdag 29 augustus - Hotel Pennsylvania TA:202 weather.com
Dag 19: Autoreis Atlantic City - New York (188 kilometer)
Jersey Garden Factory Outlets
Donderdag 30 augustus - Hotel Pennsylvania TA:202 weather.com
Dag 20: New York
Roosevelt Island Tram
Vrijdag 31 augustus
Dag 21: New York (22:00) - Amsterdam weather.com
Zaterdag 1 september
Dag 22: Aankomst Schiphol (11:00)
Tegen tweeen waren we uiteindelijk bij het hotel. Even de spullen gedumpt en toen gaan winkelen/rondlopen. Het hotel zit middenin het centrum, 1 straat achter Newbury Street; de hippe straat van Boston. Zaterdagmiddag, 30 graden, dus druk overal : ) Een van de geinigste winkels is Johnny Cupcakes: een t-shirtwinkel ingericht als bakkerij.
vanaf Newbury Street zijn we richting Chinatown gegaan. Wel veel Chinezen, maar qua winkels stelde het weinig voor...
Daarna nog even naar Macy's en de AT&T winkel (iPhone!) en toen terug richting hotel.
Pijn in de poten.
Vandaag hebben de Freedom Trail gelopen: een 3-mijl lange route langs oude bezienswaardigheden in Boston.
De tour begint in Boston Common, het stadspark middenin Boston. Hier staat het 'beroemde' beeld van Robert McCloskey: Make Way for Ducklings...
Verder kom je langs het huis van Paul Revere; een of andere belangrijke man uit de geschiedenis van Boston en Old State House:
De trail eindigt in Charlestown: een oud deel van de stad dat sinds 1874 bij Boston hoort. In Charlestown bevindt zich de Boston Navy Yard, waar de USS Constitution ligt: het oudste nog varende schip ter wereld (1797).
Bovenop een heuvel staat het Bunker Hill Monument...
Vanaf Charlestown zijn we naar Cambridge gelopen. Hier staan de twee universiteiten van Boston: MIT en Harvard. Verder een aardig dooie bende hier, dus zijn we, na 13 kilometer gelopen te hebben met de metro terug naar het hotel gegaan.
Aan het eind van de middag zijn we naar Beacon Hill gegaan. Dit is een van de oudste wijken van Boston.
Op weg erheen kwamen we langs Trinity Church:
Vandaag vroeg vertrokken vanuit Boston (07:30). Een lange dag richting Trenton: 500 kilometer. Eerst naar de K-Mart en de Target gegaan, waar Val een lading freaky lippenbalsems heeft kunnen kopen. Daarna doorgereden naar Salem. Salem staat bekend om de heksenuitdrijvingen van vroeger. Het dorpje wordt in alle boeken geroemd, maar wij vonden er weinig aan :(Dus maar doorgereden naar Kittery, waar een aantal factory outlets te vinden zijn. O.a. een winkel van Tommy Hilfiger waar sommige dingen belachelijk goedkoop zijn: poloshirts voor $16, t-shirts voor $8.In Nederland vragen ze er 4x zoveel voor.... Ratten zijn het.Vanaf Kittery zijn we langs de kustweg gereden, waarbij je onderweg een aantal oude vuurtorens tegenkomt.Eerst naar York met het Nubble lighthouse:
Toen via Ogunquit naar Kennebunkport, waar "Walker's Point", het zomerhuisje van George H. W. Bush staat:
En tot slot naar Cape Elizabeth, waar in Two Lights State Park een vuurtoren staat...
...en vervolgens langs de Portland Headlight uit 1787 komt:
We wilden eigenlijk de hele weg langs de kust afrijden tot aan Trenton, maar omdat het in alle kleine dorpjes erg druk was, bleek dat niet te gaan lukken (TomTom zei dat verwachte aankomsttijd nu al rond 20:15 zou liggen, omrijden via de kust zou nog minimaal een uur extra zijn)...Dus alleen Freeport nog meegepakt. Freeport is een stadje dat vrijwel alleen maar uit Factory Outlets bestaat. Er zitten weinig leuke winkels bij, op 1 na: LL Bean. Dit is het grootste outdoor mailorderbedrijf van Amerika en waarschijnlijk van de wereld. Ooit begonnen met de verkoop van een paar regenbestendige laarzen, nu een jaaromzet van $1.500.000.000! De Flagship Store in Freeport is al vanaf halverwege de jaren vijftig 24/7 geopend!
Vanaf LL Bean in 1 ruk doorgereden naar Trenton. Onderweg een paar stevige hoosbuien gehad, waarbij Amerikanen om de een of andere vage reden allemaal hun auto op de vluchtstrook parkeren. Het maakt ze niet uit wie er achter ze rijdt, al klap je er bovenop, remmen zullen ze: want er komt water uit de lucht :D
Vanochtend om 5 uur gewekt door een laag overvliegend vliegtuig. Gisteravond wel gezien dat er een vliegveldje dichtbij was, maar dat ze zo vroeg zouden vliegen daar :(
Op zich kwam het nog redelijk goed uit omdat we om 08:30 op een whalewatching cruise vanaf Bar Harbor zouden gaan. Dit was een half uurtje rijden en je moest er ruim vantevoren aanwezig zijn, dus om 07:00 uur vertrokken.
We hadden mazzel dat we er op tijd waren, want zo konden we een van de laatste paar stoeltjes op het bovendek bemachtigen. De tour was een Whale & Puffin tour, waarbij je eerst kort langs een broedeiland van puffins komt.
Deze vogeltjes verlaten een paar maanden na de geboorte het eiland, om vervolgens 3-5 jaar lang niet meer aan land te komen!
Na de puffins was het tijd voor het echte werk en we hadden mazzel: er zwommen twee humpback whales rond. Een grote en een iets kleinere. Volgens de tourguide waren ze rond de 13 meter lang.
Verder nog een Molamola: een vage gedrochtige vis die op z'n zijkant rond dobbert...
Na 3,5 uur varen kwamen we terug in Bar Harbor. We hadden overal langs de kust al bordjes voor Lobster Rolls gezien, maar er tot nu toe nog geeneen geproefd. Nu dus maar gedaan: veel verser dan dit krijg je ze niet. De duurste lunch tot nu toe: $15 voor een klein broodje kreeft. Er schijnen voor de kust van Bar Harbor rond de 1000 kreeftvissers actief te zijn die elk maximaal 800 fuiken uit mogen zetten : )
Tegen 13:00 vertrokken we richting Quebec. Een rit van ongeveer 450 kilometer. Volgens de routeplanner een goede 6 uur rijden. Onderweg kwamen we door Bangor, waar het huis van Stephen King staat. Het huis staat bekend om het mooie smeedijzeren hekwerk: vleermuizen en draken:
Vanaf King's huis nog even naar de nabijgelegen Bett's Bookstore, die haast lijkt te leven van King boeken... Daarna was het tijd voor de laatste twee stops. In Maine zijn nog een handvol "covered bridges". Twee ervan liggen op onze route, de Robyville Bridge en Low's Bridge:
Na Low's Bridge was het nog zo'n tweehonderd kilometer over B-wegen. Veel steile hellingen (10%), dus dat was op zich wel geinig. En ze hielden de spanning erin door om de paar kilometer te waarschuwen voor loslopende "moose" (eland). Maar helaas, niet gezien...
Bij de grensovergang naar Canada stond waarachtig een kleine file: alsof ze verwachtten dat er bij de Amerikaanse douane nog wat terroristen doorheen geglipt zouden zijn die het op een Canadees doelwit hadden gemunt... Pfff, rare jongens die Fransen.
Vanochtend regen :(
Om 9 uur gaan we naar La Citadelle: een fort waarvan de eerste muren rond 1700 zijn geplaatst. Op dit moment huist het 22e regiment van de Canadian Forces erin. Quebec is de enige ommuurde stad in Noord Amerika:
Tijdens de zomermaanden kun je om 10:00 het wisselen van de wacht bijwonen. Het was nog even de vraag of het door zou gaan vanwege de regen (kunnen die berenmutsen niet tegen blijkbaar), maar om 10:00 stipt ging het van start... om er 20 minuten later mee te stoppen wegens een stortbui :D
Het wisselen is op zich wel geinig. Er is een muziekkorps bij en ze hebben de mascotte bij zich: een geit genaamd Baptiste X:
Na de wisseling van de wacht kregen we nog een korte rondleiding door La Citadelle. De Canadees die de rondleiding gaf sprak, zoals we van Fransen gewend zijn, belabberd Engels. Het klonk als een slechte imitatie van The Godfather, inclusief vage handgebaartjes...
's middags hebben we een rondje langs de bezienswaardigheden in de stad gelopen. Het centrum is erg klein, dus je bent er vrij snel doorheen. Enige nadeel is dat Vieux Quebec op een heuvel ligt, waardoor je veel omhoog moet klimmen...
We zijn eerst langs de Basilique-Cathedrale Notre-Dame-de-Quebec gegaan, maar deze bleek dicht te zitten, dus maar doorgelopen naar de Place Royale. Dit is een van de oudste delen van Quebec en doet erg Europees aan:
Op de Place Royale staat de Église Notre-Dame-des-Victoires, een kerk uit 1723:
Iets verderop ligt Maison Chevalier, een huis uit 1752, met erboven Chateau Frontenac, een hotel dat in 1893 geopend is. Het hotel is in 2000 verkocht voor 185 miljoen CA$ (122 miljoen euro):
Rond een uur of 3 hadden we alles in het oude centrum wel gezien. 's avonds zijn we terug gegaan om te eten en de verlichte stad te bekijken. Chateau Frontenac:
Het parlementsgebouw uit 1886, met de fontein ervoor:
En de Porte Saint-Louis uit 1871:
Morgen een ritje van 200 kilometer naar Montreal.
Montreal, de op een na grootste stad in Canada en de een na grootste Frans sprekende stad in de westelijke wereld (op Parijs na). Als je de belabberde wegen, wegpiraten en architectuur ziet waan je je op het eerste gezicht in Parijs:
In de binnenstad van Montreal is een ondergronds winkelcentrum ingericht. Met o.a. 32 kilometer aan tunnels en rond de 1600 winkels is dit het grootste ondergrondse complex ter wereld. En winkels vind je niet alleen ondergronds, ook erboven heb je winkelstraten die niet onder doen voor New York:
Bij het Rogers Centre staat Raymond Mason's 'The Illuminated Crowd': een levensgrote groep mensen die staren naar een brand, ideologie of ideaal:
Vanaf de ondergrondse stad zijn we richting Chinatown gegaan. Chinatown Montreal is redelijk groot, met een marktje en een lading winkels:
Vlakbij Chinatown staat de Notre Dame van Montreal. In plaats van bijbelverhalen vertellen de glas-in-lood ramen hier de religieuze geschiedenis van de stad:
Vlakbij het water staat nog een mooi gebouw: Pointe-à-Callière Museum, over de geschiedenis van Montreal:
Vanaf hier wilden we nog een stukje langs het water lopen, maar toen begon het opeens ongenadig te regenen. Gelukkig zijn het vrij korte hoosbuien, dus we konden nog wel redelijk droog bij het hotel komen :)
Morgen naar Ottawa, de hoofdstad van Canada...
Vanochtend voordat we naar Ottawa vertrokken eerst nog langs het Oratoire St. Joseph gegaan. Dit is een Rooms-Katholieke basiliek, waarvan de dome de op een na grootste ter wereld is.
In de basiliek zijn duizenden krukken te vinden van mensen die door "broeder Andre" zijn genezen.
Van de Oratoire was het nog een kleine 200 km naar Ottawa, waar we tegen 12:30 aankwamen. Het hotel was vroeger een appartementencomplex, dus de kamers zijn erg groot. Het hotel ligt in het centrum en het is een klein stukje lopen naar alle bezienswaardigheden, oa. het Supreme Court of Canada, uit 1946:
Iets verderop het Parlementsgebouw van Canada:
Met daarvoor de Eternal Flame, aangestoken in 1967 bij de viering van het 100 jarig bestaan van Canada:
Aan het begin van Rideau Street bevinden zich de Rideau Canal Locks: acht sluizen met een totaal verval van 25 meter. Hier begint een 202-kilometer lange route van kanalen en meren die de Ottawa River met Lake Ontario verbindt.
Aan het eind van de middag zijn we nog naar de Cathedral-Basilica of Notre Dame gegaan. Dit is de oudste kerk van Ottawa. De torens zijn behangen met tin. Op de voorgrond een 10 meter hoge en 8165 kilo zware bronzen spin, van de National Gallery of Canada:
En tot slot langs de Canadian Tomb of the Unknown Soldier, waar net de op wacht staande soldaten werden opgehaald:
En tot slot langs de Canadian Tomb of the Unknown Soldier, waar net de op wacht staande soldaten werden opgehaald:
Vandaag naar Toronto... De rit gaat langs het Thousand Islands gebied; een stuk rivier met letterlijk duizend kleine eilandjes erin. Op de meeste eilanden zijn huizen gebouwd. De rivier scheidt Canada van Amerika en dus zijn de eilanden ook verdeeld (75% van Amerika).
Vanaf de Thousand Islands naar de Pacific Mall bij Toronto gereden. Dit is een gigantisch Aziatisch winkelcentrum, waar ook vrijwel alleen maar Aziaten rondlopen.
Na de Pacific Mall nog even bij Japan Town gekeken, waar Valeri een aantal Bento (Japanse lunchbox) artikelen heeft kunnen kopen...Daarna door naar het hotel. We hebben een kamer op de 39e verdieping. Val durft nauwelijks uit het raam te kijken, dus dat wordt nog leuk op de CN Tower :)
De CN Tower is met 553 meter de hoogste toren ter wereld (totdat ze in Dubai klaar zijn met bouwen) en ze hebben er het hoogste uitzichtspunt ter wereld op 447 meter, vergelijkbaar met een gebouw van 147 verdiepingen!
We staan rond 16:15 bij de kassa en krijgen te horen dat het zo'n anderhalf uur duurt om boven te komen. Daarna mag je boven nog een keer een uur in de rij staan om naar de "echte" top te gaan.
Boven, in de "Sky Pod" sta je op 447 meter, Val vindt het allemaal maar niks, ik vind het schitterend.
Na boven een rondje te hebben gelopen gaan we met de lift naar beneden naar de "Glass Floor" op 342 meter.
Als we naar buiten gaan zijn er net een paar gestoorde skaters bezig. Na eerst een keer hard op zijn bek gegaan te zijn, lukt het 'm over een meterhoge handrail te grinden... Aangezien het ondertussen 19:45 was (drie uur bezig geweest met die toren) zijn we op zoek gegaan naar eten. We dachten dat dat bij het Eaton Centre wel zou lukken, maar blijkbaar gaan de winkels hier op zaterdag om 20:00 dicht, en het bijbehorende foodcourt dus ook. Gelukkig was de Mc nog open :D
Na het eten nog even bij de CN Tower gaan kijken. 's avonds verlichten ze de toren met 1330 LED-stroken. De toren is 5 uur per avond verlicht.
Op de tweede dag in Toronto gaan we naar een van de drie eilanden: Center Island (de andere twee zijn Hanlan's Point en Ward's Island). De eilanden liggen op 2 kilometer voor de kust. Een tochtje met de ferry duurt 10 minuten.
Op het eiland zelf is niet veel te zien: er is een groot park en je hebt er uitzicht op de stad. Verder schijnt er een hardloopwedstrijd te zijn vandaag. Een of andere half-uitgeslapen vrouw dacht dat we daaraan meededen :(
Op het eiland lopen een paar vage zwarte eekhoorns rond:
Na een half uurtje te hebben rondgewandeld zijn we teruggegaan naar Toronto. Eerst nog een keer bij de CN Tower en Rogers Centre langs, om bij de Blue Jays Team Shop te kijken.Op weg ernaartoe kom je langs het Air Canada Centre, waar de Raptors en Maple Leafs spelen:
Vanaf hier nog mooi uitzicht op de CN Tower, met het uitzichtsplatform:
En de Skypod:
Als je eronder staat zie je goed hoe belachelijk hoog de toren is. Verschil met bv. het Empire State Building is dat deze helemaal vrij staat:
Vanuit de Team Shop van de Jays kan je op het veld kijken, waar ze al bezig zijn met de voorbereidingen voor de wedstrijd van vandaag:
Na de Jays richting Chinatown Toronto gelopen. Hierbij doorkruis je een aarig deel van de stad, hippiebomen:
Chinese winkels:
Daarna terug naar de hotelkamer. We bleken een wasmachine en droger op de kamer te hebben, dus maar even wat zooi wassen ;)
Vanavond gaan we naar een Cirque Du Soleil show. De tent is vanaf de hotelkamer te zien...
Het hotel heeft een complimentary carservice, dus die hebben we maar geboekt voor een ritje naar Cirque. Bleek het een klassieke Amerikaanse slee te zijn:
De Cirque show was in een grote blauw/gele tent. We zaten op rij 15, maar je kon alles vanaf daar prima zien. Ze werden nogal nerveus van camera's, dus alleen een foto van de buitenkant:
We zijn rond 11:00 in Niagara Falls. De kamer is nog niet klaar, maar we kunnen evt. upgraden naar een kamer met king bed (ipv twee queens). Dat "upgraden" is onzin, aangezien we al de "beste" kamer hadden uitgezocht bij het boeken, maar we doen het toch maar omdat je anders tot 16:00 moet wachten op je kamer. De kamer is op de 27e verdieping en ziekelijk groot: zitkamer, badkamer met tweepersoonsjacuzzi en slaapkamer met uitzicht op beide watervallen!
Om bij de watervallen te komen moet je met een trammetje naar beneden. We besluiten om maar meteen op de Maid Of The Mist Tour te gaan, omdat het nu nog droog is. Op weg ernaartoe loop je langs het water en zie je de bootjes al op en neer varen.
Er zijn drie watervallen: de American Falls, Bridalveil Falls (rechterstukje van de American Falls) en de Canadian Falls (of Horseshoe Falls). De American Falls zijn 253 meter breed 34 meter hoog . De Canadian Falls zijn 671 meter breed en 53 meter hoog. Het water stort zich met 32 km/uur en 155 miljoen liter per minuut naar beneden!
Op de foto hier zie je ons hotel rechtsboven: de Embassy Suites. Na ladingen reviews te hebben gelezen hadden we deze geboekt omdat je hier het mooiste uitzicht op de Falls hebt.
Op de boot staan we aan de rechterkant, dus de kant die de waterval indraait. Ze noemen het "mist" en je verwacht kleine dauwdruppels, maar het is gewoon een fuckin stortbui als je eenmaal bij de waterval bent!
Wel een van de coolste dingen die we ooit gedaan hebben.
Na de boottocht zijn we naar de Table Rock gelopen, hier sta je naast de bovenkant van de waterval. Op weg terug nog eens goed gekeken hoe ver die boten naar de waterval toegaan:
Bovenaan is het uitzicht erg mooi en het geraas van de watervallen goed hoorbaar. Dat hoor je trouwens ook non-stop in het hotel...
Al sinds 1860 worden de Falls verlicht. Tegenwoordig staan er 21 xenonlampen met een doorsnede van 76 centimeter. Elke lamp heeft de lichtopbrengst van 250 miljoen kaarsen.
Morgen de langste rit van de vakantie voor de boeg: 650 kilometer, naar Gettysburg. Maar als die erop zit hebben we daarna alleen nog maar paar korte ritten (100-200km).
Pfffffffffffff, hele dag aan het rijden geweest, van Niagara Falls naar Gettysburg: 650 kilometer. 08:10 reden we weg, om 18:45 waren we bij het hotel.
Onderweg zijn we via Hershey gereden, een stadje dat praktisch gebouwd lijkt om de Hersheys chocoladefabrieken heen. Het ruikt overal naar cacao.
We wilden de fabriek bezoeken, maar de ingang bleek onvindbaar: 1 weg, met aan beide kanten een bord dat het aan die weg lag, maar nergens te vinden :D
Dus toen maar naar de Hershey Outlets gegaan om nog wat in te slaan. En vervolgens door naar het hotel...
Morgen kijken of we nog een Battlefield Tour kunnen doen op de slagvelden om de stad heen. Daarna door naar Washington DC waar we 3 nachten zullen blijven.
Vanochtend op een Battlefield Tour geweest in Gettysburg.
De tour vertrok om 09:30 en duurde twee uur. Op zich is het wel leuk om de geschiedenis van Gettysburg en de burgeroorlog te horen, maar twee uur was wel wat lang: aan het eind lagen we allebei te pitten in de bus... Gettysburg hangt aan elkaar van oude gebouwen en herdenktekens. De hoofdstraat zit vol met musea.
Tijdens de tour beschrijven ze de 3 dagen van de oorlog. Het schijnt dat het slagveld zich vanaf Gettysburg 30 mijl in elke richting uitstrekte.
Er waren 50.000 gewonden en/of doden, waarvan er nu nog steeds zo'n 800-1200 rondom Gettysburg onder de grond liggen. Een paar weken terug kwam er tijdens een flashflood weer een lading overblijfselen tevoorschijn :D
De kanonnen die ze gebruikten konden 2-5 kilometer ver schieten, kogels verlieten het kanon met de snelheid van het geluid.
Na de tour weer eens getankt. Een gallon kost hier $2,699. 1 gallon is 3,78 liter. Je betaalt dus $0,71 per liter, oftewel €0,54!!!
Vanaf Gettysburg zijn we richting Washington DC gegaan. Omdat het nog vroeg was eerst nog langs Potomac Mills gegaan: wederom een Factory Outlet, maar dit keer ook met een Nike outlet. Allebei voor weinig een paar schoenen gehaald. Val nog twee Tommy truien, samen voor 23(!) euro. Je blijft je verbazen over de prijzen van kleding hier vergeleken met de prijzen in Nederland. Tot nu toe lijkt het erop dat ze er in NL 100-300% bovenop drukken...
Nog maar weer een keer bij AT&T met die iPhone aan het klooien geweest, clicketyclick voor cocktailinfo:
Na de outlet richting het hotel gegaan, was ff zoeken maar uiteindelijk wel gevonden. Hotel zat vol met zakenmannetjes en bij het inchecken vroegen ze dan ook om een businesscard.
Uhm: sportschoenen, uitgelubberd t-shirt en een oude rugzak, wat denk je zelf :D
Het hotel ligt op 500 meter van het witte huis, dus daar zijn we 's avonds nog even heen gesjokt. Voor het witte huis 'woont' een vrouw te demonstreren: Concepcion Picciotto staat er al sinds 1981 voor de deur!
Ze hebben er non-stop de Secret Service voor de deur staan en er lopen gewapende mannen op het dak:
Waarschijnlijk om dit soort aso's in de gaten te houden:
Het witte huis is "in het echt" trouwens erg klein! Als je het op TV ziet lijkt het altijd gigantisch groot op een enorm grasveld, maar dat valt in het echt dus tegen. Het is verder wel een mooi gebouw, maar klein...
Rondom het witte huis stikt het van de grote oude gebouwen, zoals The Treasury Department:
En de bank of America, waar een zwerver 5 minuten lang op de pinautomaat aan het rammen was. Waarschijnlijk zo dronken dat hij dacht dat het een gokautomaat was ofzo:
Morgen gaan we, als het weer een beetje meezit, fietsen huren om langs de bekende monumenten hier te gaan (stuk of 10), en bij Arlington Cemetary te kijken, waar o.a. JFK ligt...
Vandaag redelijk op tijd de deur uit gegaan, omdat we naar het Capitol gebouw willen. Je mag er gratis in, maar kaartjes worden vanaf 09:00 uitgegeven op een first come, first serve basis. We komen er een paar minuten voor 9 aan en toen stond er uiteraard al een dikke rij. We mogen mee mee de tour van 10:30, dus nog even tijd om een beetje om het gebouw heen te lopen en wat foto's te maken... In het Capitol zit de Amerikaanse Senaat (twee senatoren per staat) en het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden (vertegenwoordiging naar grootte van staat), tezamen het Congres genoemd:
Het gebouw werd gebouwd tussen 1793 en 1811 en staat aan de zijkant van de National Mall. De Mall is een park in downtown Washington met aan alle kanten musea en herdenkingstekens. Op onderstaande foto zie je het Washington Monument (169 meter hoog!). Dit staat op 1,8 kilometer van het Capitol.
Het Capitol wordt uiteraard weer aardig bewaakt, hier een dude met een shotgun:
We moesten ons om 10:25 melden, maar stonden er al wat eerder te wachten, tot om 10:05 opeens het alarm afging: bleek dat er een ontruimingsoefening aan de gang was en iedereen het terrein moest verlaten. Gelukkig waren ze rond half elf klaar, zodat de tour wel gewoon door ging.
Het midden van het Capitool bestaat uit een indrukwekkende koepel met een diameter van ca. 30 meter. Op de schilderijen staan onder meer de presidenten Abraham Lincoln en Ulysses S. Grant. De gietijzeren koepel is pas in 1863 voltooid en verving een veel kleinere, houten koepel uit 1812.
Op het plafond staat een schilderij 'The Apotheosis of Washington' uit 1865, met daarop onder andere George Washington met naast hem twee godinnen: Victory en Liberty:
Net onder de koepel bevindt zich de 'frieze' die de Amerikaanse geschiedenis voorstelt. Het is zo geschilderd dat het van onderaf gezien gebeeldhouwd marmer lijkt:
Een paar kamers verder kom je in de National Statuary Hall. Hier staan de beelden die door de verschillende staten zijn aangeboden. Elke staat mag twee standbeelden leveren. De enige eisen zijn dat de afgebeelde persoon overleden moet zijn en dat het beeld uit brons of marmer is gemaakt:
Een goed half uur later was de tour afgelopen en werd je door een klein deurtje naar buiten gelaten...
Vanaf het Capitol hebben we een stukje langs de National Mall gelopen. Omdat het tegen 12-en loopt besluiten we morgen te gaan fietsen langs de memorials en vandaag naar het Smithsonian National Air and Space Museum te gaan. Het museum is begonnen in 1876, met een paar Chinese vliegers. Nu is het het druksbezochte museum ter wereld! En dat is ook wel te verklaren want ze hebben er erg mooie dingen staan!
Ruimtepakken, gedragen tijdens de maanlanding:
De zonnebril van Michael Collins, van de Apollo 11 vlucht:
De Wright Flyer uit 1903, waarmee de Wright Brothers de eerste gemotoriseerde vlucht maakten:
De Spirit Of St. Louis, het vliegtuig waar Charles Lindberg in 1927 de eerste transatlantische solovlucht van New York naar Parijs mee maakte:
En de Breitling Orbiter 3: de ballon waarmee Bertrand Piccard en Brian Jones in 1999 in 19 dagen, 21 uur en 55 minuten, non-stop rond de wereld vlogen. De ballon was 55 meter hoog:
In het museum was ook een tijdelijke tentoonstelling van het National Museum of American History, omdat ze die aan het verbouwen waren. Ook hier stonder erg coole dingen bij...
De zonnebril van Michael Collins, van de Apollo 11 vlucht:
De Wright Flyer uit 1903, waarmee de Wright Brothers de eerste gemotoriseerde vlucht maakten:
De Spirit Of St. Louis, het vliegtuig waar Charles Lindberg in 1927 de eerste transatlantische solovlucht van New York naar Parijs mee maakte:
En de Breitling Orbiter 3: de ballon waarmee Bertrand Piccard en Brian Jones in 1999 in 19 dagen, 21 uur en 55 minuten, non-stop rond de wereld vlogen. De ballon was 55 meter hoog:
In het museum was ook een tijdelijke tentoonstelling van het National Museum of American History, omdat ze die aan het verbouwen waren. Ook hier stonder erg coole dingen bij...
De originele Kermit de Kikker, uit 1970:
C3PO en R2D2 uit Return of The Jedi (1982), voor de ENIAC computer uit 1942:
En een van de eerste Barbiepoppen, uit 1960:
Na het National Air and Space Museum zijn we terug naar het hotel gegaan, onderweg kwamen we nog langs het National Archives gebouw, waar historische, en overheidsdocumenten worden bewaard. Hier vind je bijvoorbeeld de Declaration of Independence, The Constitution en de Bill of Rights:
's avonds wilden we gaan eten in een winkelcentrum bij Pentagon City, waar je met de metro heen kon. We stapten per ongeluk te vroeg uit, bij halte Pentagon. Meteen van twee kanten gewapende kereltjes roepen: "No camera's sir", "Put the camera in the bag sir"... Gasten nogal paranoide...
Gisteren zagen we op TV een stukje over Dippin Dots: met vloeibare stikstof gekoelde ijsballetjes, die daardoor erg compact zijn (weinig lucht erin) en die ze met een lepel kunnen scheppen, als je ze ziet lijkt het meer op krokante koekballetjes dan op ijs.
C3PO en R2D2 uit Return of The Jedi (1982), voor de ENIAC computer uit 1942:
En een van de eerste Barbiepoppen, uit 1960:
Na het National Air and Space Museum zijn we terug naar het hotel gegaan, onderweg kwamen we nog langs het National Archives gebouw, waar historische, en overheidsdocumenten worden bewaard. Hier vind je bijvoorbeeld de Declaration of Independence, The Constitution en de Bill of Rights:
's avonds wilden we gaan eten in een winkelcentrum bij Pentagon City, waar je met de metro heen kon. We stapten per ongeluk te vroeg uit, bij halte Pentagon. Meteen van twee kanten gewapende kereltjes roepen: "No camera's sir", "Put the camera in the bag sir"... Gasten nogal paranoide...
Gisteren zagen we op TV een stukje over Dippin Dots: met vloeibare stikstof gekoelde ijsballetjes, die daardoor erg compact zijn (weinig lucht erin) en die ze met een lepel kunnen scheppen, als je ze ziet lijkt het meer op krokante koekballetjes dan op ijs.
Na het eten nog steeds een beetje ziek van dat gejank over "geen foto's van het Pentagon". Ik bedoel: huur dan een standaard kantoorpandje en vertel niemand erover, maar ga niet stoer lopen doen met je top-secret vijfhoek om vervolgens een fotoverbod in te stellen :D
Op weg terug liepen we langs de Marriott Residence Inn, die behoorlijk hoog was en uitzicht op het Pentagon leek te hebben. Dus maar nonchalant de lobby ingesjokt en de lift naar de 17e verdieping genomen. En met succes:
Tot slot nog even langs het witte huis met verlichting:
Tot slot nog even langs het witte huis met verlichting:
En de dag zat erop....
Morgen wordt het 36 graden, lekker weertje om te fietsen...
Vandaag de gedenktekens afgefietst. We waren om 09:15 bij Bike The Sites, waar we een cruiser hebben gehuurd. Het zou vandaag redelijk mooi weer worden zeiden ze. 's ochtends was het al rond de 25 graden.De fietsverhuur zat naast The Old Post Office en ze hadden er een erg coole brievenbus staan:
Als eerste zijn we naar het Supreme Court, uit 1932, gefietst. Het hele gebouw is gemaakt van marmer:
Vlak ernaast ligt de Library of Congress:
De Library of Congress heeft meer dan 128.000.000 items in bezit, die op meer dan 800 kilometer plank staan. Per dag worden er 20.000 nieuwe items aangeboden, waaruit de staf er uiteindelijk 10.000 toelaat!In de bibliotheek hebben ze een paar bijzondere items. Zo zijn er twee bijbels uit omstreeks 1450: de Mainz en de Gutenberg bijbel. De ene is handgeschreven, terwijl de andere geprint is. Hier mocht je helaas geen foto's van maken. Wel van de Main Hall:
Vanaf de Library of Congrees zijn we langs het Smithsonian "Castle" gefietst. Dit was het eerste gebouw van de Smithsonian Museums en stamt uit 1855. Tegenwoordig zitten hierin alle administratieve afdelingen van het Smithsonian:
Een paar honder meter verder staat het Washington Monument. Met 169 meter hoog is het een van de hoogste metselwerken ter wereld. Het was 'af' in 1884 en werd gemaakt voor George Washington. In zijn tijd was het het hoogste gebouw ter wereld, tot de Eiffeltoren in 1889 de titel overnam:
Bij het Washington Monument staat ook het WWII Memorial, ter herinnering aan alle gevallen Amerikanen uit de tweede wereldoorlog. Het werd in 2004 geopend.
Bij het monument hoort een Freedom Wall, met 4048 sterren erop, die elk staan voor ongeveer 100 slachtoffers van de tweede wereldoorlog:
Vanaf WWII een klein stukje gefietst naar het Vietnam Veterans Memorial. Hier komen ongeveer 3 miljoen bezoekers per jaar. De gedenkmuur gemaakt van zwart graniet en is 75 meter lang en 3 meter hoog. Er staan 58.256 namen op de muur, van soldaten die zijn overleden of MIA:
Het lincoln Memorial ligt aan het eind van The Mall. Het gebouw lijkt op een Griekse tempel. Het is geopend in 1922.
Het gebouw is gemaakt van marmer, net als het 6 meter hoge beeld van Lincoln:
Martin Luther King hield vanaf hier zijn beroemde "I Have a Dream Speach":
Het Korean War Veterans Memorial vond ik een van de mooiste om te zien. Het monument is in een driehoek opgezet. In de driehoek staan 19 roestvrijstalen beelden van ongeveer 2.20m hoog, die een squad op patrouille voorstellen.
Vanaf hier zijn we de brug naar Arlington overgefietst, waar de Arlington Cemetary ligt. Het werd ondertussen steeds warmer, later zagen we op het nieuws dat het tussen de 38 en 41 graden was! Op de begraafplaats liggen meer dan 300.000 mensen begraven, waaronder soldaten uit elke Amerikaanse oorlog.
De meest bekende graven zijn die van John en Jackie Kennedy, waarbij een Eternal Flame brandt. De vlam is aangestoken op verzoek van Jackie Kennedy:
Robert Kennedy is hier ook begraven, zijn graf wordt gemarkeerd door een simpel kruis:
Een ander bekend graf is de Tomb Of The Unknowns. Dit graf is ter negedachtenis aan alle onbekende gevallen soldaten van Amerika. Op het graf staat de tekst:
HERE RESTS IN
HONORED GLORY
AN AMERICAN
SOLDIER
KNOWN BUT TO GOD
Er liggen drie onbekende doden begraven: een uit WW1, een uit WWII en een uit Korea, er was er voorheen ook een uit Vietnam, maar die is ondertussen geidentificeerd. Bij het graf staat een soldaat op wacht. Het is de hoogste eer voor soldaten om hier op wacht te mogen staan. Ze dragen geen insignes op hun uniform, zodat ze de overledenen niet kunnen outranken:
Vlak naast Arlington Cemetary staat het Marine Corps War Memorial, opgedragen aan alle mariniers die zijn overleden sinds 1775. De beelden zijn 10 meter hoog en het puntje van de vlag is 20 meter:
Vlak naast Arlington Cemetary staat het Marine Corps War Memorial, opgedragen aan alle mariniers die zijn overleden sinds 1775. De beelden zijn 10 meter hoog en het puntje van de vlag is 20 meter:
Vanaf hier zijn we terug naar Washington gefietst, voor de laatste twee memorials. Eerst het Franklin Roosevelt Memorial. Dit gedenkteken staat niet alleen voor Roosevelt, maar ook vor het tijdperk waarvoor hij staat. Het monument is gigantisch groot en bestaat uit verschillende delen, met watervallen en beelden. Op een ervan is Roosevelt te zien met zijn hond naast zich:
Verderop, aan het Tidal Basin staat het Jefferson Memorial uit 1943. Ook dit gedenkteken is van marmer gemaakt.
Binnenin staat een 6 meter hoog, 10.000 kilo zwaar bronzen standbeeld van Jefferson, dat er 4 jaar na de opening is geplaatst:
Ondertussen is het rond half vijf en zijn we dood. 20 kilometer gefietst, grote stukken bergop, en dat met 38-41 graden en hoge luchtvochtigheid....
Maar we hebben wel alles gezien wat we wilden zien ;)
Vandaag vertrokken uit Washington. Een ritje van 180km naar Gordonville. Gordonville ligt in Lancaster County, wat bekend staat om zijn inwoners: de Amish, ook bekend als de Pennsylvania Dutch. "Dutch" klopt niet helemaal, omdat ze van Duitser afstammen en niet van Nederlanders. Maar ja, die Amerikanen denken ook 9 van de 10 keer dat wij Duitsers zijn :D
Die ene die dat niet dacht kwamen we trouwens vandaag tegen, die dacht dat we Russisch spraken... Toen ik zei dat we uit Nederland kwamen wist ie het wel: "Amsterdam, a friend of mine went there a few years ago, he said that you can buy hash there, it that really true? Man, I gotta go there one day"...
's ochtends eerst een beetje door Amish County gecrossed, beetje van die koetsen achterna jagen:
Amish gebruiken geen auto's en geen electriciteit. Ze gaan niet in militaire dienst, trekken geen uitkeringen, sluiten geen verzekeringen af en nemen geen enkele vorm van steun van de overheid aan. Eigenwijs volkje dus...
De meesten spreken thuis en in de kerk een Duits dialect, maar op school leren ze wel Engels. De oldschool Amish hebben geen kerken, maar houden diensten bij elkaar thuis.
Ook wel cool om ze te zien grasmaaien. Ze hebben er wel een grasmaaier, maar laten hem voortbewegen door een stel paarden:
Langs de weg staan verschillende standjes met fruit en zelgemaakte producten. De meesten verkopen quilts en vogelhuisjes:
's middags nog wezen kijken bij een "originele" Pretzelfabriek. Tenminste, dat was de bedoeling. De fabriek bleek een toeristenwinkel waar weinig origineels aan was. OK, het was wel vrij origineel dat de eigenaresse compleet over de zeik ging toen ik een paar foto's maakte. Dus bekijk onderstaande foto's goed, misschien dat er ergens een bedrijfsgeheim te ontdekken valt :(
Het enige dat ik kon vinden was de kinky naam van de fabriek:
Na de hartverwarmende Pretzelfabriekervaring zijn we maar naar de Bed & Breakfast gegaan. Speciaal uitgekozen om een beetje in die ouderwetse stijl te blijven :D
Geen TV op de kamer, maar wel internet... en tsjirpende krekels...
Zo, zware nacht gehad tussen de Amish. Een horde krekels, een bed met een kuil in het midden en een kamer zonder gordijnen, gecombineerd met een paar buitenlampen en een overlooplicht zorgen ervoor dat je om het uur wakker wordt en denkt dat het ondertussen 8 uur is.
Gebroken werden we om 06:15 wakker en toen moesten we wachten op het ontbijt van 08:30. Dat bleek in de eetkamer, met alle gasten bij elkaar (stuk of 10).
Op zich wel geinig om te horen waar de rest vandaan kwam en wat ze hadden meegemaakt, maar op een gegeven moment hadden we dat ook wel gehad... Hele gebeuren duurde tot een uur of 10.
Daarna richting de King of Prussia Mall gegaan. Dit is de grootste mall van de VS en samen met het naastgelegen complex het grootste winkelcomplex ter wereld. Er zitten meer dan 400 winkels en restaurants.
Omdat we al in meerdere steden zijn geweest is de lol van het winkelen er ondertussen wel vanaf. Val wilde alleen nog even kijken bij een Koreaanse supermarkt in Upper Darby. Dat bleek ook tegen te vallen, dus toen doorgereden naar het hotel...Omdat Upper Darby ten westen van Philly ligt kwamen we via de ghetto de stad binnen rijden (wisten we niet vantevoren)... Straat na straat met afgeragde auto's, verpauperde huizen en een teringbende op straat. Welkom in Philadelphia :D
Het hotel ligt weer middenin het centrum, da's wel handig: valet parking, dus ook geen geklooi met de auto... Omdat we nog brak zijn van gisteren vandaag niet zoveel gepland. We zijn naar het "Love Park" (JFK Plaza) gegaan, een van de bekendste plekken van Philadelphia, waar een standbeeld van Robert Indiana staat...
Daarna doorgelopen langs het Franklin Institute, waar de King Tut tentoonstelling is. Hier wilden we eerst misschien heen gaan, maar hoewel ze overal adverteren met Tut's gouden doodsmasker blijken ze die niet te hebben...
Tot slot nog bij het Philadelphia Museum of Art gekeken. De trappen van dit gebouw zijn bekend uit de Rocky films. Vlakbij het gebouw staat het standbeeld van Rocky.
Vanaf het museum kon je voor $1 met de Phlash-trolley terug naar het centrum... Mooi een beetje gaan chillen op de hotelkamer, morgen maar eens verder kijken wat er te zien is hier...
Vanochtend een stuk van de Mural Walk gelopen. We begonnen bij City Hall, waar een grote wasknijper op de hoek staat. De knijper is 15 meter hoog en gemaakt door Claes Oldenburg.
Het aantal murals langs de route viel een beetje tegen, we hebben er een stuk of 5 gezien, terwijl er rond de 2700 in Philadelphia zijn.
Een klein deel van de route liep door Chinatown, waar het in alle straten stonk naar rottend eten. Echt niet te geloven, alsof de open vuilniszakken er al een paar dagen in de brandende zon lagen te meuren ofzo... Ranzige bende. Philadelphia schijnt ook officieel een van de goorste steden van de VS te zijn.
Aan het eind van Chinatown kwamen we langs de brandweer, waar ze twee wagens hadden staan.
We stonden even te kijken toen de brandweercommandant naar ons toe kwam. Hij vertelde dat ze ongeveer 3000 keer per jaar uitrukten. Omdat het rustig was gaf ie ons een rondleiding in de kazerne:
Op een gegeven moment moesten we zelfs de truck in :D
Hij vond alles wel prima, "as long as you're not French"...
Na het laatste stukje Mural Walk zijn we naar de US Mint gegaan. De grootste 'fabriek' zit in Philadelphia, maar in Denver, Colorado en West Point zitten ook vestigingen. Er wordt hier alleen muntgeld gefabriceerd, papiergeld wordt in Washington en Fort Worth gemaakt bij de Bureau of Engraving and Printing.
Ongenadig sneue gasten trouwens daar: je mag er binnen geen foto's maken, da's nog te begrijpen, maar dat ze dan geen plek hebben om je jas en tas af te geven is weer typisch sneue Amerikaanse 'hou de mensen bang voor de enge terroristen' tactiek. Wat een eikels....Dus alleen maar even in de winkel gekeken, weinig bijzonders...
Vlakbij de US Mint nog langs het Betsy Ross House gelopen. Betsy Ross heeft de eerste Amerikaanse vlag gemaakt, met sterren voor de staten van Amerika erin.
En de Second Bank of The United States, uit 1816.
Daarna naar de Liberty Bell, waar Amerikanen erg trots op zijn. Ook hier weer alle tassen laten controleren, want tsja, als je mensen op 1 plaats bang maakt, moet je ze natuurlijk overal bang houden. Ziek worden we ervan, dat eeuwige gecontroleer :(
De Liberty Bell is een stuk kleiner dan je hem zou verwachten. Op de foto's lijkt het een 2-3 meter hoge klok, maar in het echt blijkt het een simpel ding van ongeveer 90 centimeter hoog te zijn...Viel een beetje tegen dus...
De barst zit er trouwens al in vanaf de eerste keer dat ze de klok hebben laten luiden. Een goed staaltje vakwerk dus!
Na de Bell nog even wezen kijken in The Gallery: een mall in het centrum. Hier gingen we bij de Mc eten. Blijkbaar was dit ook de vaste hangout van verslaafd en zwervend Philadelphia, want we zaten letterlijk tussen de junks te eten... Niet zo handig...
Daarna maar terug gegaan naar het hotel. We hebben het wel gezien hier, stad valt enorm tegen. Van de 50 straten in de breedte, zijn de eerste 30 een bende (de ghettozooi waar we binnen kwamen) en hangen de overige 20 aan elkaar van naar vuilnis stinkend Chinatown, winkelcentra vol zwervers, en een paar monumenten...
Vandaag naar Atlantic City. Zo'n beetje het Vegas van de oostkust. Het was zo'n anderhalf uur rijden, dus om niet al te vroeg bij het hotel aan te komen zijn we via Wildwood gereden. Wildwood is een vakantiestadje aan de oostkust. Ze hebben 5436 inwoners, maar in de zomermaanden verblijven er rond de 250.000. Vanaf Wildwood zijn we richting Atlantic City gegaan. We zitten in het Sheraton Hotel naast de Atlantic City Outlet.
Eerst even buiten rondgekeken en toen maar een beetje in het zwembad gehangen om uit te rusten.'s avonds zijn we naar de Boardwalk gelopen. De boardwalk is 6.63 kilometer lang, 20 meter breed en stamt uit 1870.
Aan de Boardwalk vind je de grote casino's van Atlantic City: Trump's Taj Mahal, Bally's, Caesars Atlantic City...
En natuurlijk ladingen souvenirwinkels. Hier verkopen ze ook leguananen en kleine krabbetjes als huisdieren. Naja, "verkopen": ze hebben ze in de winkel staan ter vermaak van het publiek.
Verder is er eigenlijk niet veel te beleven hier. Leuk om een keer gezien te hebben, maar niet echt spectaculair. Morgen naar New York. Waarschijnlijk rond een uur of twee bij het hotel, waar we dan twee nachten blijven. Vrijdag vliegen we pas rond 22:00 terug, dus we hebben 3 dagen in NYC. De weersvoorspelling is perfect: 3 dagen zon, rond de 28-30 graden. Wat dat betreft hebben we de hele vakantie eigenlijk wel mazzel gehad: in het begin regende het een paar keer, maar steeds toen we in de auto zaten. De enige keer dat we er 'last' van hadden was tijdens een stortbui aan het eind van de dag in Montreal en tijdens de wisseling van de wacht in Quebec... Al met al geen reden tot klagen dus :D
Vandaag de laatste dag zelf rijden. Nog 200 kilometer naar New York. Onderweg nog even gestopt bij Jersey Gardens factory outlet, omdat we pas 's middags kunnen inchecken bij Hotel Pennsylvania... De outlet is vlakbij het vliegveld, dus we hebben meteen erna de auto ingeleverd. Vanaf Newark zijn we met de taxi naar het hotel gegaan, waar we rond 13:30 aankwamen. Gelukkig konden we meteen een kamer krijgen, wel erg klein weer, maar ja, je moest eerst al een uur in de rij staan bij de balie om ueberhaupt geholpen te worden, dus maar niet meer over lopen klagen...
Meteen maar even de stad ingegaan natuurlijk, via 42nd Street, en 6th Ave naar Central Park gelopen...
Hier kwamen we opeens hetzelfde "Love" standbeeld tegen als in Philadelphia, alleen dan 2-3x zo groot:
Verderop de bekende Trump Tower:
Daarna naar de glazen Apple Store op 5th Ave gelopen om een iPhone op te pikken.
's middags hebben we een extra koffer voor de terugreis gekocht en zijn we bij de Container Store op Lexington Avenue geweest... Daarna terug naar het hotel. 's avonds nog even naar Times Square gegaan.
Morgen richting Chinatown....
Vandaag de metro naar South Ferry genomen. Je stapt dan uit bij Battery Park, vanaf waar de ferry naar Staten Island en het vrijheidsbeeld gaan.
Vanaf Battery Park via Broadway en Wall Street naar Century 21 en Ground Zero gelopen. Bij Ground Zero waren de foto's die er in februari nog wel stonden allemaal verdwenen. Ze hadden nu nieuwe borden staan: Think Back, Move Forward, It's Time:
Op zich inderdaad wel goed om na 6 jaar weer eens een keer met de toekomst bezig te gaan : )
Uiteraard ook nog even in Chinatown rondgelopen, waar je nu letterlijk om de paar meter een lading exotische tassennamen kreeg toegefluisterd.
Daarna zijn we verder Broadway afgelopen naar Washington Square Park, waar we bij Gray Papaya een "recession special" hebben gegeten: 2 hotdogs en een cola voor $3.50 :D
Na Washington Square Park de laatste paar km over Broadway gesjokt en toen bij het hotel uitrusten (14:00)...
Alweer de laatste dag. 3 weken zijn nog redelijk snel voorbij gegaan. Uiteindelijk hebben we ongeveer 3500km gereden, 200km gelopen en 20km gefietst :D
Dus echt uitrusten was er niet bij...
Vandaag nog een paar dingen kunnen doen, omdat we pas om 17:00 werden opgehaald om naar het vliegveld te gaan. 's ochtends 5th Avenue afgelopen en bij verschillende winkels gekeken: American Girl, Nike Town, Disney, Katagiri:
Toen met de kabelbaan naar Roosevelt Island gegaan. Dit rit duurt 3,5 minuut en je hebt er niks aan, maar het is wel cool om in Manhattan op een kabelbaan te zitten (Zwitserse import) en het uitzicht is mooi:
Na de tram teruggelopen via Central Park en 7th Avenue. Nog 1x kijken bij Times Square en toen maar naar het hotel om te wachten op de shuttle naar JFK. De bus kwam te laat aan en de rit erheen duurde ook langer dan verwacht. Uiteindelijk gingen we om 17:20 weg en kwamen we net na 19:00 aan op JFK. Daar mochten we vrolijk anderhalf uur in de rij staan voor de security, waarna we vrijwel meteen door konden naar het vliegtuig. Omdat het Labor Day Weekend was in de VS stonden we in de file voor de startbaan, waardoor we 2 uur vertraging opliepen, maar uiteindelijk konden we dan toch vertrekken. Anderhalf uur later dan verwacht landden we op Schiphol.
Zaterdag 11 augustus - The Charlesmark TA:2 weather.com
Dag 01: Vliegreis Schiphol (08.10) - Boston (10:05)
Freedom Trail
Zondag 12 augustus - The Charlesmark TA:6 weather.com
Dag 02: Boston
Old Town Trolley Tour
Maandag 13 augustus - Open Hearth Inn Cottage 2 TA:1 weather.com
Dag 03: Autoreis Boston - Trenton (430 kilometer)
Freeport Outlet, Kittery Outlet, Whale Watching Tour
Dinsdag 14 augustus - Le Manoir D Auteuil TA:6 weather.com
Dag 04: Autoreis Trenton - Quebec City (430 kilometer)
Woensdag 15 augustus - Le Manoir D Auteuil TA:6 weather.com
Dag 05: Quebec City
Donderdag 16 augustus - Le Square Phillips TA:1 weather.com
Dag 06: Autoreis Quebec City - Montreal (258 kilometer)
Vrijdag 17 augustus - Albert At The Bay TA:1 weather.com
Dag 07: Autoreis Montreal - Ottawa (198 kilometer)
Zaterdag 18 augustus - The Suites At 1 King TA:7 weather.com
Dag 08: Autoreis Ottawa - Toronto (452 kilometer)
Zondag 19 augustus - The Suites At 1 King TA:7 weather.com
Dag 09: Toronto
CN Tower
Maandag 20 augustus - Embassy Suites - Fallsview TA:3 weather.com
Dag 10: Autoreis Toronto - Niagara Falls (132 kilometer)
Skylon Tower, Maid of The Mist Tour
Dinsdag 21 augustus - Courtyard Gettysburg TA:5 weather.com
Dag 11: Niagara Falls - Gettysburg (580 kilometer)
Gettysburg Village Outlet, Battle of Gettysburg
Woensdag 22 augustus - Sofitel Lafayette Square TA:6 weather.com
Dag 12: Gettysburg - Washington (130 kilometer)
Donderdag 23 augustus - Sofitel Lafayette Square TA:6 weather.com
Dag 13: Washington
Capitol Building, White House
Vrijdag 24 augustus - Sofitel Lafayette Square TA:1 weather.com
Dag 14: Washington
Zaterdag 25 augustus - Osceola Mill House TA:N/A weather.com
Dag 15: Autoreis Washington - Lancaster (187 kilometer)
Amish County
Zondag 26 augustus - Sofitel Philadelphia TA:1 weather.com
Dag 16: Autoreis Lancaster - Philadelphia (94 kilometer)
Maandag 27 augustus - Sofitel Philadelphia TA:1 weather.com
Dag 17: Philadelphia
Liberty Bell
Dinsdag 28 augustus - Sheraton Atlantic City TA:1 weather.com
Dag 18: Autoreis Philadelphia - Atlantic City (100 kilometer)
Wildwood, Absecon Lighthouse, Atlantic City Outlets
Woensdag 29 augustus - Hotel Pennsylvania TA:202 weather.com
Dag 19: Autoreis Atlantic City - New York (188 kilometer)
Jersey Garden Factory Outlets
Donderdag 30 augustus - Hotel Pennsylvania TA:202 weather.com
Dag 20: New York
Roosevelt Island Tram
Vrijdag 31 augustus
Dag 21: New York (22:00) - Amsterdam weather.com
Zaterdag 1 september
Dag 22: Aankomst Schiphol (11:00)
posted by Matthijs @ 5:28 AM
0 comments
